((  می روم شاید که دنیا فراموشم کند  ))

           رفتی و ندیدی که چه محشر کردم

           بااشک تمام کوچه را تر کردم

           ان شب که سکوت خانه دق مرگم کرد

           وابستگی ام را به ‌تو‌ باور کردم

           دل قاصدکی بود اسیرش کردند

           افسرده تر از روح کویرش کردند

           من نیز در این کویر گرفتار شدم

           بیچاره دلم چه زود پیرش کردند