اه   . . . .


 وقتی کنار ساحل بی سرانجام هستی نشستی ...

 وقتی حس میکنی که دیگه اینجا آخر خط !!

 دیگه بهونه ای واسه موندن نداشته باشی !

 وقتی بخوای فریاد بزنی ! وقتی قصه زندگیت تموم بشه !!

 شب ها سرتو بذاری رو شونه های سنگین شب و گریه کنی !!

 صبح ها با سیلی باد از خواب بیدار شی !!

 چه حسی بهت دست میده !!

 وقتی صدایی همیشه تو ذهنت تکرار کنه زندگی بی معنیست !!

 وقتی انسان با حیاتش به تکامل نرسه !!

 زندگیش پوچ نیست !

 زندگی فقط همینه که سعی کنی زنده بمونی !!زندگی به هر سختی !

 وقتی خورشید چهرتو بسوزونه !

 وقتی که به چهرشون نگاه میکنی مجبوری لبخند بزنی !!!

 بی هیچ کلامی !!

                     زندگی زیباست ؟؟ تا شقایق هست زندگی باید کرد ؟؟؟؟

 


ساکت و تنها

چون کتابی در مسیر باد

می خورد هر دم ورق اما

هیچ کس او را نمی خواند

برگ ها را می دهد بر باد

می رود از یاد

 هیچ چیز از او نمی ماند

بادبان کشتی او در مسیر باد

مقصدش هر جا که بادا باد

بادبان را نا خدا باد است

لیک او را هم خدا هم نا خدا باد است ...
                                                                         
                                                          
                                                                            قیصر امین پور